Wu Guanzhong
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
chińska |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Wu Guanzhong (ur. 29 sierpnia 1919[1] w Yixing, zm. 25 czerwca 2010 w Pekinie[2]) – chiński malarz.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1937–1942 studiował w akademii sztuki w Hangzhou[3][4], gdzie jego nauczycielami byli Pan Tianshou oraz Lin Fengmian[3]. Od 1942 do 1946 roku był wykładowcą wydziału sztuki Uniwersytetu Tsinghua[3]. W latach 1946–1950 przebywał w Paryżu, gdzie studiował zachodnie malarstwo olejne na École nationale supérieure des beaux-arts[3][5], zapoznając się wówczas z twórczością takich artystów jak Vincent van Gogh, Maurice Utrillo i Amedeo Modigliani[2]. Od 1950 roku był wykładowcą Centralnej Akademii Sztuk Pięknych w Pekinie[3][4]. Prześladowany w okresie rewolucji kulturalnej, kiedy to jego malarstwo zostało potępione, a samego artystę zesłano na wieś[2][3][4][5]. W latach 80. XX wieku malarstwo Wu zdobyło sobie międzynarodową sławę, jego obrazy doczekały się wówczas licznych światowych wystaw[3], m.in. w Hongkongu, Japonii, Singapurze i Stanach Zjednoczonych[2]. W 1992 roku odbyła się retrospektywna wystawa jego prac w Muzeum Brytyjskim w Londynie, a w 1999 roku w Narodowym Muzeum Sztuki w Pekinie[3].
W swojej twórczości dokonał syntezy tradycyjnego chińskiego malarstwa tuszem (guohua) i zachodniego malarstwa olejnego[3][5]. Nawiązując do klasycznych obrazów kreślonych mokrym tuszem na papierze, tworzył na poły abstrakcyjne obrazy, budując kompozycje przy pomocy długich linii oraz kropek[4][5]. Był też autorem licznych esejów poświęconych malarstwu[3]. Tekstem Huihuade xingshi mei z 1979 roku przyczynił się do rehabilitacji malarstwa abstrakcyjnego, zakazanego w okresie rewolucji kulturalnej[4][5].
Był oficerem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1991)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael Sullivan, Wu Guanzhong obituary [online], the Guardian, 7 lipca 2010 [dostęp 2022-01-25] (ang.).
- ↑ a b c d Encyclopædia Britannica Book of the Year 2011. London: Encyclopædia Britannica, 2011, s. 166–167. ISBN 978-1-61535-500-6.
- ↑ a b c d e f g h i j Michael Sullivan: Modern Chinese Artists. A Biographical Dictionary. Berkeley–Los Angeles: University of California Press, 2006, s. 175. ISBN 978-0-520-24449-8.
- ↑ a b c d e Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture. edited by Edward L. Davis. London–New York: Routledge, 2005, s. 919–920. ISBN 0-415-24129-4.
- ↑ a b c d e Yuwu Song: Biographical Dictionary of the People’s Republic of China. Jefferson: McFarland & Company, 2013, s. 322–323. ISBN 978-0-7864-3582-1.
- ↑ Joyce Lau: Wu Guanzhong, Chinese Artist, Dies at 90. nytimes.com, 2010-06-27. [dostęp 2022-01-25]. (ang.).